Άσκηση ευγνωμοσύνης #12

Για τον άνθρωπο που μου δείχνει, όπως κανείς ποτέ πιο πριν, ενσυναίσθηση.

Για το χτεσινό μου όνειρο που κατάλαβα ότι όταν αμφισβητώ την κρίση μου, παραλύω.

Για τη θαλασσινή μέρα με το ωραίο φαγητό.

Για την ηρεμία που ξαναβρήκα μέσα μου.

Για το σπιτάκι μου το καλό.

Για τη χαρά της αυριανής μέρας.

Φόβος #2

Αυτό που μας κάνει δυστυχισμένους στη ζωή είναι ο ίδιος ο φόβος και όχι τα πράγματα που φοβόμαστε. Ο φόβος έχει πολλά προσωπεία - θυμός, προστασία, αυτάρκεια. Θα πρέπει να μετατρέψουμε το φόβο μας σε σοφία. Κάντε κάθε ημέρα ένα βήμα μπροστά. Εξασκηθείτε στη αρχή με μικρά πράγματα που φοβάστε να κάνετε. Η τεράστια δύναμη που έχει ο φόβος επάνω σας υπάρχει μόνο όταν δεν τον προκαλείτε. Μάθετε να χρησιμοποιείτε τη δύναμη της αγάπης και της καλόσύνης για να τον ξεπεράσετε.

Η συμπόνοια μπορεί να σας βοηθήσει να συμμαχήσετε με την αγάπη και την καλοσύνη, όταν έρχεστε αντιμέτωποι με το φόβο. Την επόμενη φορά που φοβηθείτε να είστε ευσπλαχνικοί και πονετικοί.

Φόβος

Διαβάζω ότι η αγάπη είναι το αντίδοτο του φόβου.

Και μπαμ! Συνειδητοποίησα ότι με το που άρχισα να φοβάμαι, συγκεκριμένα ότι οι ανάγκες μου είναι αόρατες, η αγάπη μου εξαφανίστηκε, συρρικνώθηκε, εξαϋλώθηκε.

Το αντίδοτο του φόβου είναι η αγάπη.

Λειτουργεί όπως το φαγητό στην πείνα.

Θα εξακολουθώ να τον έχω, αλλά θα τον ταΐζω με αγάπη.

Και μόνο η σκέψη με καταπραΰνει.

Η στέρηση του να νιώθω αγάπη με ταράζει.

Άσκηση ευγνωμοσύνης #11

Που κάποιος άνθρωπος, ενώ μόλις έχει πάρει την πολυπόθητη αύξησή του, μου λέει ότι είναι τυχερός που γνώρισε εμένα, επειδή τον βοηθάω σε πολύ παραπάνω πράγματα από αυτό.

Πόσο ωραίο να το δέχομαι, ειδικά όταν δεν έχει ερωτικό περιεχόμενο, γιατί σημαίνει το κέρδισα. Ενώ στον έρωτα μπορεί και να χαρίζεται, λόγω ορμονών ευτυχίας κλπ.

Άσκηση ευγνωμοσύνης #10

Νιώθω δυσφορία.

Έχω καταγράψει τρία σαφή όριά μου που έχουν παραβιαστεί ασύστολα. 

Έχω πονοκέφαλο από την αϋπνία και την ταραχή. Το να τα καταγράψω μου έδειξε ξεκάθαρα την άσχημη θέση στην οποία έρχομαι με την παραβίαση τους. Επιπλέον, με εξοργίζει ότι μου είχε ζητηθεί να μην εξοργίζομαι, παραβλέποντας ότι η οργή είναι το αποτέλεσμα παραβίασης τους.

Κοινώς, είχα βρεθεί στη νεκρή γωνία του αυτοκινήτου.

Κλειδί και κλειδαριά που κάποιος ήθελε να βλέπει μόνο το ένα, του εαυτού του φυσικά.

Συγνώμη δεν έχω λάβει. Ας είναι.

Πρέπει να βρω κάτι να είμαι ευγνώμων.

Για τη δουλειά μου που είναι ευέλικτη και μπορώ να είμαι στο σπίτι μου σήμερα με τον πονοκέφαλο.

Για τις επαγγελματικές διαπραγματεύσεις που κάνω, χωρίς να υποχωρώ σε θέματα που με αφορούν άμεσα.

Για την συγκλονιστική παράσταση που είδα χτες.

Για τους ανθρώπους που έχω, προσθέτω στο περιβάλλον μου και μαλακώνουν τις πληγές μου με την αγάπη και το νοιάξιμο τους, σεβόμενοι τα όριά μου που δεν έχει χρειαστεί να θέσω.

Για το νοιάξιμο που νιώθω και δείχνω εγώ.

Μελλοντικά πιστεύω θα είμαι ευγνώμων και για αυτόν τον ηλίθιο πονοκέφαλο, γιατί θα μου έχει μάθει κάτι.

Άσκηση ευγνωμοσύνης #9

Για ένα ακόμα καλό σεμινάριο.

Για την απογοητευτική συνειδητοποίηση ότι το να αλλάζεις εσύ, δε σημαίνει ότι αλλάζουν και οι άλλοι. Ευτυχώς περιμένω ευεργετικές αλλαγές.

Για την υπομονή που μπορώ να δείξω.

Για την υγεία που όλοι έχουμε.

Για το καλό μου κρεβατάκι...

Αν ήμουν πιο μικρή, θα ήθελα να έχω πει (3 όρια)

"Όταν εκφράζω κάτι για σένα, χωρίς να σε προσβάλλω, αλλά σε ενοχλεί και μου επιτίθεσαι προσωπικά ή με ερμηνεύεις, νιώθω οργή. Θέλω να σταματήσεις να το κάνεις. Αντ'αυτού μπορώ να ακούσω τι έχεις να πεις χωρίς να αναφέρεσαι καθόλου σε εμένα.

Όταν σου εκφράζω τα όρια μου και εσύ τα προσπερνάς στην κουβέντα χωρίς να τα ακούσεις ή μου επιτίθεσαι προσωπικά ή με ερμηνεύεις, νιώθω οργή. Θέλω να σταματήσεις να το κάνεις και να μου δώσεις χρόνο να μιλήσω για αυτά.

Όταν διαφωνούμε και μιλάς ακατάπαυστα για μένα προσπαθώντας να με πείσεις πόσο λάθος είμαι, χρησιμοποιείς θεμιτά και αθέμιτα μέσα για αυτό, τότε νιώθω αηδία και οργή. Θέλω να σταματήσεις να το κάνεις. Μπορώ να ακούσω τι έχεις να μου πεις χωρίς να αναφερθείς καθόλου σε εμένα."

Αντιστρόφως ανάλογα;

Κάνω αλλαγές.
Μεγάλες και αυξάνεται η επικοινωνία και η επαφή.
Σε μοναδικές περιπτώσεις η επικοινωνία παραμένει αδύνατη.
Αντιστρόφως ανάλογα;
Απλά ξεσκαρτάρισμα.

Άσκηση ευγνωμοσύνης #8

Για τις άπειρες και ετερόκλητες συζητήσεις με τόσους ανθρώπους.
Για την παραπάνω εγγύτητα.
Για τον ελεύθερο χρόνο.
Για την επιλογή μου να μείνω εδώ το τριήμερο.
Για τα τόσα γέλια.
Για τα όρια που θέτω.
Για το ότι μπορώ να μου προσφέρω πολλά από αυτά που θέλω.

Άξιοι

Πιστεύω σε μένα.

Πιστεύω σε σένα.

Θα γίνουμε αυτό που μπορούμε να γίνουμε.

Πιο ψηλά, αντέχουμε περισσότερο.

Μπορούμε να μιλήσουμε και να ακούσουμε.

Πιο ανθεκτικοί, πιο δυνατοί.

Είμαι αυστηρή, γιατί αυτό απαιτείται.

Η ποιότητα δεν ανέχεται κάτι άλλο.

Είναι η εποχή να γίνουμε άξιοι.

Άξιοι να αναγνωρίσουμε τα λάθη μας.

Άξιοι να ζητήσουμε συγχώρεση.

Άξιοι να είμαστε ταπεινοί.

Άξιοι να πονέσουμε, γιατί αυτό αξίζει.

Μη βιαστείς, η αξιοσύνη θέλει χρόνο.

Άσκηση ευγνωμοσύνης #7

Για τους καινούριους φίλους.

Για τους πρόσφατους φίλους που εδραιώνονται.

Για την έξαψη ενθουσιασμού που σχεδόν με έπνιγε με όλα αυτά που ζήσαμε σήμερα.

Για το ότι τόσοι άνθρωποι μοιραζόμασταν την παιδική χαρά μας ταυτόχρονα και άκουγα από παντού "δες και αυτό! απίστευτο και εκείνο! ουάου, ουάου!", κοιταζόμασταν με γουρλωμένα μάτια και αναφωνούσαμε πόσο η καλύτερη πεζοπορία είναι η σημερινή.

Για τη σύνδεση που νιώθω με τους ανθρώπους.

Για τη κινηματογραφική μέρα.

Για την υπομονή να αντέξω ένα μακρόχρονα αρνητικό συναίσθημα και να βρω τις λέξεις να το περιγράψω και να το αφήσω πίσω.

Για το ότι αύριο ειναι Κυριακή.

Για το ότι ζω σε ένα ανεξάρτητο και ελεύθερο κράτος με δημοκρατία.

Άσκηση ευγνωμοσύνης #6

Για τους ανθρώπους που με νοιάζονται.

Για τις βόλτες, γεύματα και εξόδους.

Για τον ήλιο και τη ζέστη

Για τις συνομιλίες με τον εαυτό μου.

Για την αναμονή της αυριανής εκδρομής.

Άσκηση ευγνωμοσύνης #5

Γνωρίζω τις αξίες μου και αυτό με κάνει ανθεκτική.
Αναγνωρίζω επίσης τις δυνατότητες και τις αδυναμίες μου και αυτό μου δημιουργεί μια αίσθηση αυτοσεβασμού.

Άσκηση ευγνωμοσύνης #4

Οι άνθρωποι δεν είμαστε μόνο κακοί ή μόνο καλοί.
Ευγνωμονώ για τη διαπίστωση αυτή.

Άσκηση ευγνωμοσύνης #3

Είχα ένα καλό πιάτο φαί για μεσημέρι.
Εξέφρασα με ειλικρίνεια τις πραγματικές μου σκέψεις, αρκετά παιδικές, αντί των ενοχών, σε άνθρωπο του περιβάλλοντός μου και μάλλον μας έδεσε παραπάνω.
Αρχίζω και λειτουργώ χωρίς αντάλλαγμα και χαίρομαι περισσότερο τις προσωπικές μου επαφές.
Έζησα μια κατάσταση λύτρωσης, αναγνώρισης και αγάπης, για πρώτη φορά, εκεί που είχε γκρεμιστεί το σύμπαν και είχα αρχίσει να το αποδέχομαι, επικοινωνία που με γέμισε γαλήνη.

National Gallery

Όρια & αξίες

Είμαι υπεύθυνη για μένα (να σέβομαι τα όριά μου).
Είμαι υπεύθυνη προς εσένα (να μην ξεπερνώ τα όριά μου ως προς εσένα).
Πολλές αναιρέσεις υπευθυνότητας και από τις δύο κατηγορίες.

Μπορώ να συγχωρώ τον εαυτό μου;
Πώς νιώθω όταν ακούω συμβουλές;
Έχω αυτοέλεγχο/αυτορύθμιση; Μπορώ να μιλάω στον εαυτό μου καθησυχαστικά; Μπορώ να αναβάλλω μια ικανοποίηση για το μέλλον, αν είναι να είναι πιο σημαντική;
Ξέρω ποιες είναι οι αξίες μου, το νόημα της ζωής μου, την κατεύθυνση που θέλω να έχει η ζωή μου;

Στις αξίες που έχω και που είναι καθαρές (εμπιστοσύνη, περιέργεια, παιδικότητα, ικανότητα, πρόοδος, δημιουργικότητα, γενναιότητα) προσθέτω μια κατηγορία σχετικών αξιών: ενσυναίσθηση, ευγνωμοσύνη, αυτορύθμιση, ταπεινότητα, αγάπη, συγχώρεση με πρώτο αποδέκτη τον εαυτό.

Άσκηση ευγνωμοσύνης #2

Για τη δουλειά μου και την εκτίμηση και αναγνώριση που λαμβάνω.
Για το σεμινάριο που ρίχνει φως στο ποια θέλω να είμαι.
Για το ωραίο αυθόρμητο γεύμα και επαφή που μοιράστηκα.
Για την αυτορύθμιση που δείχνω τον τελευταίο καιρό αντιμετωπίζοντας παρελθοντικούς φόβους.
Για την υγεία που διατηρώ!
Για την παιδικότητα που ξαναβγαίνει στο προσκήνιο!

Άσκηση ευγνωμοσύνης #1

Για το χρόνο και την άνεση να κάνω ό,τι επιθύμησα.
Για τον πολιτισμό που είδα.
Για τη χαρά να τον μοιραστώ.
Για το φιλόξενο κρεβάτι μου.

Πήγαινα στο κρεβάτι μου και σκεφτόμουν τι έγραψα. Και θυμήθηκα μια από παλιά παγιωμένη συνήθεια, κάθε μέρα μόλις ξυπνούσα, σκάναρα τη μνήμη μου για να εντοπίσω γρήγορα το τρέχον αρνητικό γεγονός που μου προκαλούσε ταραχή και αγωνία. Τις σπάνιες φορές που δεν το έβρισκα, ένιωθα ξάφνιασμα και ανακούφιση.

Πόση ευγνωμοσύνη για το πόσο μακρινό και ξένο μου είναι αυτό.

Πόση ευγνωμοσύνη για τη γαλήνη της ψυχής που αρχίζει και φωλιάζει μέσα μου τον τελευταίο καιρό.

Ευγνωμοσύνη επίσης και για το ότι μπορώ να φροντίζω τις συνθήκες, ώστε να διασφαλίζω την παιδικότητα και τον αυθορμητισμό που θέλω να έχω στη ζωή μου.

Ομόκεντροι κύκλοι

Πολλαπλοί βομβαρδισμοί αμάχων.
Χρήση τελευταίας τεχνολογίας όπλων εις βάρος τους.
Οι διακρατικές επιθέσεις μιμούνται τις διαπροσωπικές.
Στοχεύουν τις παράπλευρες απώλειες.
Ο Πούτιν δεν είναι τρελός, είναι ανήθικος.
Η ενσυναίσθηση πιο αναγκαία από ποτέ.
Στον εαυτό, στον άλλον.

The arts own their life

 

Business Analysis: Benchmarking

Νοιάζομαι δε σημαίνει ότι αποδέχομαι την εικόνα του άλλου για μένα.

Νοιάζομαι δε σημαίνει ότι προσπαθώ να πείσω τον άλλον για μένα.

Νοιάζομαι σημαίνει ότι δε θέλω να θίγω τα όρια του άλλου.
Και ο,τιδήποτε παραπάνω από αυτό θέλω να του προσφέρω.

Χρόνος

Υπάρχει μια θαυμάσια ελευθερία στο να γνωρίζει κανείς ότι το ποιος ήταν χτες δεν προσδιορίζει αναγκαστικά αυτό που είναι σήμερα. Όταν δε ζούμε στο παρόν, δε μπορούμε να δούμε τους άλλους και τον εαυτό μας καθαρά και έτσι δε μπορούμε να βρούμε την ευτυχία.

Έχουμε φτάσει στο σημείο να βασιζόμαστε στο μέλλον μας, άλλοι το ονειρεύονται, άλλοι το τρέμουν. Εάν αφήσουμε παράμερα αυτήν την αίσθηση προσμονής, τότε μπορούμε να ζήσουμε στον ιερό χώρο των συμβάντων του παρόντος.

Masterchef

Ένας διαγωνιζόμενος, μόλις πρώην, κατηγορούσε όλους, πλην ενός γιατί μόνο αυτός τον συμπαθούσε, τους συμπαίκτες του.
Κατηγορίες σοβαρές, περί ηθικής, αξιοπιστίας, εγωισμού κλπ.

Για τους έξω ήταν καθαρό σε μόλις πέντε λεπτά ποιος δημιουργούσε το πρόβλημα.
Για τους μέσα, όχι και τόσο.
Οι αντιδράσεις των κατηγορούμενων ποικίλες: εκνευρισμός, θίξιμο, στενοχώρια, άγχος, απολογία, χαλαρότητα.
Όσοι έδειξαν την τελευταία μου άρεσαν και εκτίμησα την ελαφρύτητά τους.

Δε μπήκαν καν στη διαδικασία να ενοχληθούν, επειδή κάποιος τους κατηγορούσε, παρά τη δημοσιότητα και τη διακύβευση επαγγελματικών ιδιοτήτων λόγω φύσης διαγωνισμού.

Μεγάλη λαϊκή σοφία: "Και τι α κανς, να κατς να σκας;"

Business Analysis: Operational feasibility

Free time, healthy home-made food and desserts, wellness activities, sleeping well, socialising, certification study, new professional endeavour, dining, shopping, planning activities, culture and inner investment.
Requirements are well satisfied by the solution under evaluation.
UAT will continue.

Project management: Payback period

Έχω χρόνο και μπορώ να οραματίζομαι τη ζωή μου και να επιδιώκω τις επιθυμίες μου.

Έχω φαιά ουσία, απρόσκοπτα ολόδική μου και μπορώ να αξιοποιώ τον χρόνο με σκέψη.

Ανάλαφρη.

Αβαρής.

Another Athens. Holy Athens

Συγχώρεση

Αν θες να σε συγχωρήσω, δε θα σε διευκολύνω μέχρι να φτάσεις ως εκεί.
Γιατί δε θυμάμαι να μου ζητάς ούτε μία συγνώμη.
Αν όμως φτάσεις, μετά θα στο κάνω εύκολο.
Και δε θα φερθώ, όπως φέρθηκες.
Οι συγνώμες είναι για να αφήνουμε το παρελθόν πίσω,
όχι να το υπενθυμίζουμε πιο πολύ απ΄όσο και όταν ήταν παρόν.

Δύναμη

Η προσωπική μας ικανότητα για δράση είναι το εγγενές μας δώρο και η πραγματική μας δύναμη.
Η δύναμη αυτή μας εγκαταλείπει όταν αρχίζουμε να δίνουμε μεγάλες σημασίες στις γνώμες των άλλων.
Για να ανακτήσουμε αυτή τη δύναμη, χρειάζεται να θυμόμαστε ότι αυτή είναι δική μας ζωή. Αυτό που μετράει είναι το τι πιστεύουμε εμείς. Δεν έχουμε τη δύναμη να κάνουμε τους άλλους ευτυχισμένους ή να αλλάξουν γνώμη, αλλά έχουμε τη δύναμη να κάνουμε τον εαυτό μας ευτυχισμένο και να σχηματίσουμε μια ωραία άποψη για αυτόν. Δε μπορούμε να ελέγχξουμε το τι νομίζουν οι άλλοι και στην ουσία σπάνια μποορύμε να ασκήσουμε και την παραμικρή επιρροή.
Πάρτε πίσω τη δύναμη σας. Η δύναμή μας έχει σκοπό να γίνουμε όλα εκείνα που μπορούμε να γίνουμε.
Άραγε γιατί το αύριο φαίνεται να έχει περισσότερες δυνατότητας ευτυχίας ή δύναμης από το σήμερα; Επειδή ξεγελάμε τους εαυτούς μας με το παιχνίδι του παραπάνω.
Η προσωπική δύναμη ανοίγει χώρο στη ζωή μας και στις ζωές εκείνων που μας περιβάλλουν για να εισχωρήσουν η ακεραιότητα και η ευγένεια ψυχής.

Σε μια δουλειά παιζόταν ένα νοσηρό παιχνίδι εντυπώσεων και αποδείξεων. "Πιστεύω το τάδε προσβλητικό για σένα, στο πετάω κατάμουτρα και πρέπει εσύ να μου αποδείξεις ότι δεν είναι έτσι".
Σήμερα, οι παλιοί εργαζόμενοι της μεγαλουργούν στις νέες τους δουλειές, άλλες ιδιόκτητες, άλλες υψηλόβαθμες με αναγνώριση και ισορροπία, ενώ την προηγούμενη δουλειά την εγκατέλειψε ακόμα και ο δημιουργός της καθώς παράπεε, τώρα την τρέχουν οι ακόλουθοι αυτής της νοσηρότητας και φυσικά συρρικνώθηκε στο 10% του τότε δυναμικού της.
Στο απόγειο της δυνάστευσής της, κανείς δεν πίστεψε ότι αυτή η εταιρία έχει δική της δύναμη, παρά μόνο οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες και οι ακόλουθοι. Οι υπόλοιποι πίστευαν ότι την αντλεί από εξωτερικές ευκαιριακές συνθήκες. Και ότι ήταν θέμα χρόνου να φανεί.

Ενοχή

Η ενοχή μας κρατά δέσμιους των πιο σκοτεινών κομματιών του εαυτού μας, την αδυναμία, τη ντροπή, τη μνησικακία μας. Το φάρμακο είναι να μοιραστούμε αυτό το συναίσθημα.

Ντροπή και ενοχή είναι αρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους. Η ντροπή πηγάζει απο παλιές ενοχές και ενώ η ενοχή αφορά σε πράγματα που έχουμε κάνει, η ντροπή αφορά στην εικόνα του εαυτού.

Η γαλήνη και η ενοχή είναι αντίθετες έννοιες. Το καλό νέο είναι ότι είναι θέμα απόφασης με ποια πλευρά θα ταχθούμε.

Η ενοχή συνδέεται με τον χρόνο, κύημα του παρελθόντος, το συντηρεί και έτσι αποφεύγουμε την πραγματικότητα του παρόντος.

Οποιαδήποτε ενοχή μπορεί να εξαγνιστεί και να καθαγιαστεί από τη συγχώρεση. Συγχωρώ σημαίνει αναγνωρίζω το παρελθόν και το αφήνω να φύγει. Σε όλη μας τη ζωή ήμασταν σκληροί με τους άλλους και ακόμα σκληρότεροιμε τον εαυτό μας. Δε μας αξιζει η ενοχή, μας αξίζει η συγχώρεση. Όταν μάθουμε αυτό το μάθημα, θα είμαστε πραγματικά ελεύθεροι.

Μαθηματική νομοτέλεια

Άκουγα χτες ένα ζευγάρι να μαλώνει:

"Ρε δε ντρέπεσαι;", "Μιλάς και από πάνω;",

"Ρε τάδε, φταίω εγώ που δε σε...", "Σε ξεσκέπασα" κλπ και χωρίς καμία συγνώμη, αναγνώριση καταπάτησης ορίων και σεβασμού, τα βρήκαν.

Και σκεφτόμουν πόσο εξοικειωμένα είναι αυτά τα παιδιά στην αλληλεξόντωση, στην κακοποίηση, αλλά και μελλοντικά καταδικασμένα σε μια πενιχρή σχέση με τον άλλον και με τον εαυτό, όταν θεωρούν ότι αυτός ο τρόπος επικοινωνίας είναι εντάξει.

Κανένας τους δε θα μπορέσει να νοιαστεί για το καλό του άλλου, ακόμα και αν το επιθυμούν.

Κανένας τους δε θα μπορέσει να αναπτυχθεί ξεχωριστά, ενώ ο άλλος θα συνεχίζει να του μιλάει έτσι.

Πολλοί έχουμε συμμετάσχει σε τοξικούς καυγάδες, αλλά το σημαντικό είναι να δεχτούμε ότι δεν είναι εντάξει και να αντιληφθούμε πώς συμβάλλουμε σε αυτό.

Ενόχληση

Σαν παλιό κολάν που φοράς κατά λάθος ανάποδα, μπρος πίσω.

Αταίριαστο, κοντράρει τις καμπύλες.

Το ξαναφοράς σωστά και τη λήγεις.

Εν Αργολίδι και συν

Σαν ναυαγοί, τα σώματά μάς ημίγυμνα

εναπόθεσε η θάλασσα με στοργή στην άμμο,

δυο εκεί, παραπέρα άλλα δύο,

μάζευαν ήλιο και ξεκούραση.

Η συντροφιά ολοκλήρωσε την ίαση

και το φεγγάρι την πορεία του στο σύννεφο.

Χειρονομίες με ευγένεια και γραμμές έκφρασης όλο μέλλον.

Συν-εν-νόηση.

Εν-συν-αίσθηση. 

Προθέσεις με ολότητα.

Ερμιονίδα

Κοιμούνται όλοι.

Ήρθα εδώ για εξαγνισμό.

Και βρίσκω κάτι μεγαλύτερο.

Η ζωή ξέρει τι και πότε.

Θαρρείς και καραδοκεί.

Στιγμές από ταινία.

Αγκαλιές και δάκρυα με μάτια που σε βλέπουν.

Η συγχώρεση προχωρά σαν πεζοπορία σε σιωπή.

Τα όρια καθαρίζουν σα φύλλα ελιάς σε βροχή.

Με συγχωρώ που σε πλήγωνα.

Σε συγχωρώ που πληγώνεις τα τραύματα που σου έδειξα.

Εσύ με συγχωρείς; Βλέπεις το μεγαλείο να σου ζητήσω συγνώμη; Με συγχώρεσε ένας στοργικός συνάνθρωπος αντ'εσού.

Προχωράω ανθρώπινα.

Να απολογούμαι, να ζηλεύω, να θυμώνω μοιάζουν ξεραμένες πατημασιές σε λάσπες πίσω απο τα βήματα.

Θαρραλέοι άνθρωποι, με τραύματα σε ταυτότητα γραμμένα,

το μοίρασμά τους είναι το ξένο χέρι

που σε σφίγγει με κατανόηση διαπεραστική.

Σύμμαχοι που βοηθιούνται να ξανασηκωθούν.

Αυτό ήθελα από εσένα.

Δεν πειράζει.

Χτίζω οικοδομές και τρίγωνα...

Μέλημα η ψυχή και ό,τι την κάνει πιο ανάλαφρη.

Ευχαριστώ.

Έλεγχος

Όταν προσπαθούμε να ελέγξουμε ανθρώπους και καταστάσεις, τότε κλέβουμε από εκείνους και τους εαυτούς μας τους φυσικούς θριάμβους και τις αποτυχίες που είναι κομμάτι της ζωής.

Η ζωή δεν εγκαταλείπεται στο χάος, όταν εμείς χαλαρώνουμε τον έλεγχο. Αντίθετα, τότε εγκαθίσταται η φυσική τάξη των πραγμάτων.

Με την Ουκρανία

Είναι κάποιες στιγμές που με καταπίνουν.
Ματαίωση.
Το μέσα μου δεν έχει έρεισμα.
Το έξω μου βλέπει καταστροφές.
Ψάχνω το κίνητρο.
Θέλω απλά να κοιμηθώ.
Έπεσα.
Και δεν είμαι η μόνη.
Η ιδέα της εθνικής μοναξιάς με καταβάλλει.
Τη νιώθω, γίνεται δική μου,
περνάει από τις ρωγμές μου,
γίνεται δική μου, ατομική.
Αν δε μπορώ να βοηθήσω,
τι κάνω;
Η ενσυναίσθηση με εξαντλεί.
Και εσύ μου λείπεις πιο πολύ.
Νιώθω ευάλωτη.
Θα κλείσω, να μην ακούω, να μη διαβάζω.
Μέχρι οι στιγμές να γίνουν πιο ανάλαφρες.

Σεμινάριο

Η αγάπη είναι δώρο.

Όχι δάνειο.

Για σένα,

για αυτό που είσαι,

επειδή είσαι εσύ.

Για αυτό μου αρέσει η απόσταση στην αρχή μιας σχέσης.

Έχω χρόνο να παρατηρήσω το ποιος είναι ο άλλος, ακόμα ακόμα να τον συμπαθήσω πριν τον αποδεχτώ,

πριν μπερδευτώ από το πόσο με θέλει.

The mediterranean Hønsebroløbet