Για τους πρόσφατους φίλους που εδραιώνονται.
Για την έξαψη ενθουσιασμού που σχεδόν με έπνιγε με όλα αυτά που ζήσαμε σήμερα.
Για το ότι τόσοι άνθρωποι μοιραζόμασταν την παιδική χαρά μας ταυτόχρονα και άκουγα από παντού "δες και αυτό! απίστευτο και εκείνο! ουάου, ουάου!", κοιταζόμασταν με γουρλωμένα μάτια και αναφωνούσαμε πόσο η καλύτερη πεζοπορία είναι η σημερινή.
Για τη σύνδεση που νιώθω με τους ανθρώπους.
Για τη κινηματογραφική μέρα.
Για την υπομονή να αντέξω ένα μακρόχρονα αρνητικό συναίσθημα και να βρω τις λέξεις να το περιγράψω και να το αφήσω πίσω.
Για το ότι αύριο ειναι Κυριακή.
Για το ότι ζω σε ένα ανεξάρτητο και ελεύθερο κράτος με δημοκρατία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου