30.1.22

Καληνύχτα

Δεν είναι όλα για όλους.
Γλυκιά ησυχία.

27.1.22

Ενηλικίωση

Μέσα μου είμαι ακόμα παιδί.
Όταν δεν ακούν τις ανάγκες μου, θέλω να κλαίω.
Έξω μου είμαι ενήλικας,
το κλάμα ντρέπεται
και βγαίνει με φωνές.

Ανταλλαγές

Είχα το παιδί στην αγκαλιά.
Πονούσε και έκλαιγε.
Δεν του μιλούσα,
το άφησα ακουμπισμένο στο στήθος μου
και περιεργαζόμουν αντικείμενα
που θα ήθελε να δει. 
Σιγά σιγά ησύχαζε και 
άρχιζε να τα παρατηρεί.
Ξαφνικά σήκωσε το κεφαλάκι του
και με κοίταξε με λαμπερό χαμόγελο.

Πόσες ανταλλαγές με μια αγκαλιά και μια σιωπή.

Σκέψεις

Σκέψεις που πρέπει να στις πω.
Πώς;
Δεν έχω απάντηση.
Πάντα έβρισκα τρόπο να πω τις δύσκολες λέξεις.

Μη βιαστείς.

23.1.22

Γυμνισμός

Μακριά από τη σφαίρα επιρροής σου,
απλώνω το γυμνό μου κορμί στον ήλιο,
ξεδιάντροπα, να γεμίσει κάθε βάθος ζέστη,
κάθε σκοτάδι φως.
Πέπλο γαλήνης στο μυαλό,
τα αχνά σημάδια του καλοκαιριού στο χρώμα,
σκέφτομαι, θα φύγουν.
"Ομοιόμορφο, ενιαίο σώμα" είχες πει
και με ντύνει με αφελή χαρά.

Ακούω Chopin και βλέπω φωτογραφίες σου.
Μακριά από τη σφαίρα επιρροής σου,
μπορώ να είμαι κοντά σου.

Ζητείται Ελπίς

Δε μου αρέσει η μέρα.
Τα χιόνια δεν ήρθαν.
Και εσύ μου λείπεις.