Είχα το παιδί στην αγκαλιά.
Πονούσε και έκλαιγε.
Δεν του μιλούσα,
το άφησα ακουμπισμένο στο στήθος μου
και περιεργαζόμουν αντικείμενα
που θα ήθελε να δει.
Σιγά σιγά ησύχαζε και
άρχιζε να τα παρατηρεί.
Ξαφνικά σήκωσε το κεφαλάκι του
και με κοίταξε με λαμπερό χαμόγελο.
Πόσες ανταλλαγές με μια αγκαλιά και μια σιωπή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου