αλλά νιώθω την οικειότητα του τοπίου που μεγάλωνα 18 χρόνια.
Και μου ξυπνάει την αναζήτηση ενός τρόπου ζωής πιο ιδανικό για μένα.
Θα μπορούσαν τα ταξίδια να είναι βασικό κομμάτι της επαγγελματικής μου ζωής;
Θα μπορούσε ο κόσμος που στερήθηκα τη σύνδεσή του να γίνει ρουτίνα μου;
Φιλοσοφικές ερωτήσεις που άλλοτε μένουν μετέωρες, άλλοτε γεννούν απαντήσεις.
Οι περισσότεροι κοιμούνται.
Και είναι σαν να καταλαγιάζει ο χώρος από σκέψεις και μένουν οι δικές μου να ταξιδεύουν ανενόχλητες.
