Μια φορά και έναν καιρό, ήταν ένα μικρό χωριό.
Ξαφνικά ένα στρώμα ομίχλης, σα μαγεμένο, το πλησίασε και το σκέπαζε αργά και θλιβερά..
Υγρασία και λάσπες τύλιγαν τα σπίτια, ενώ οι κάτοικοι έψαχναν να βρουν τον ήλιο.
30.12.20
Fairy Tale
27.12.20
Δε θέλω να ξέρεις
Ότι δε θέλω κανέναν τους.
Ότι τους διώχνω όλους σαν κυνηγημένα σκυλιά.
Ότι ο κάθε άλλος μοιάζει με τρομαχτική σκιά δίπλα μου.
Ότι προτιμώ να είμαι μόνη, παρά να δώσω το μαξιλάρι σου.
Ότι η απουσία σου γεμίζει τη ζωή μου.
Ότι οι συγκρίσεις είναι φίλες σου.
Και δικές τους εχθροί.
Ότι τους καίω ευκαιρίες και πετάω στάχτη πίσω μου.
Ότι υφαίνω για να αποφύγω το μνηστηρομάνι.
Ότι είμαι ακόμα εκεί.
26.12.20
Χριστουγεννιάτικη νυχτερινή ομίχλη
Η διαύγεια μέσα μου αυξάνεται.
Ήμουν ανέτοιμη.
Το ίδιο κάνει και η ομίχλη γύρω μου.
Θα είμαι έτοιμη.
