Και μπαμ! Συνειδητοποίησα ότι με το που άρχισα να φοβάμαι, συγκεκριμένα ότι οι ανάγκες μου είναι αόρατες, η αγάπη μου εξαφανίστηκε, συρρικνώθηκε, εξαϋλώθηκε.
Το αντίδοτο του φόβου είναι η αγάπη.
Λειτουργεί όπως το φαγητό στην πείνα.
Θα εξακολουθώ να τον έχω, αλλά θα τον ταΐζω με αγάπη.
Και μόνο η σκέψη με καταπραΰνει.
Η στέρηση του να νιώθω αγάπη με ταράζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου