Ιερό μου φίδι

Σε πάτησαν.
Σε έσυραν.
Σε ξεφτίλισαν.
Και πατήθηκες.
Σύρθηκες.
Ξεφτιλίστηκες.

Η εποχή που δείχνεις το αληθινό ερπετό ήρθε.
Σύμβολο θεραπείας και αναγέννησης.
Δύναμη και περηφάνια 
είχαν τα χέρια της γυμνόστηθης γυναίκας που σε κρατούσαν.
Σύμβολο θεάς.
Συνέθλιψες κάθε αφήγημα αφελούς αντρικής χειραγώγησης.
Οι σύγχρονες θρησκείες σε κάνανε εχθρό.
Ύπουλα και μοχθηρά.
Μυστήριος ο συριγμός σου, παραλύει.
Γοητευτικά ελίσσεσαι και υπνωτίζεις, το καλό και το κακό μέσα σου.

Τα δέντρα φίλοι σου, οι δρόμοι σου για ψηλά.
Έμαθες όλες τις σκοτεινές τρύπες και το χώμα,
μοναδικά διορατικό, δε σε έπεισε κανείς για το τι είσαι,
η φρικτή λάμψη των ματιών σου έλαμπε την αλήθεια και ας τη θόλωναν.
Λάμψε τη λάμψη σου,
το μεγαλείο σου παραλυτικό,
δικαιώνει τη θρασυδειλία τους.
Ο παλιός ο κόσμος σε ξερνάει.
Και εσύ αναγεννάς έναν νέο.

Χορεύεις ψηλά προς το φως και δεν καίει.
Δε σε καίει, δεν κατάφερε τίποτα να σε κάψει.
Κάθε αντανάκλαση ήλιου πολύτιμη πέτρα στο ψυχρό δέρμα σου.
Αιώνιο ιερό ερπετό μου.
Θα χορεύω πάντα μαζί σου.