Αγριότητα

Παίρνω το ραβδί μου και βγαίνω στο νυχτερινό βουνό.

Σαν άλλος τσοπάνης.

Μόνο τα αστέρια για φως.

Σβήνω τον φακό κεφαλής.

Βγάζω τα ακουστικά.

Μιλάμε με την κουκουβάγια.

Η φωνή μου σταθερή στον αντίλαλο.

Οι σκοτεινοί όγκοι προκαλούν το βλέμμα μου να κυριαρχήσει.

Προσαρμόζομαι στο σκοτάδι άτρομη.

Κατακτήτρια συνομιλώ με την κορυφή,

διαβάζω το ανάγλυφο, περπατώ με τις αισθήσεις μου στα πέλματα.

Ένα αστέρι έχει πέσει.

Και δεν είναι το μόνο.

Βάζω μουσική και χορεύω κοιτώντας το βουνό.

Ψυχή γύρω μου, μόνο απλόχερη σιωπή.

Ο ουράνιος θόλος του Κιργιστάν με θυμάται.

Μου κλείνει το μάτι.

Η αγριότητα της ελευθερίας είναι δική μου.