Ψέματα

Έχω πει άπειρα.

Σε άλλους, μα κυρίως σε μένα.

Άπειρα.

Ένα καθημερινό μάντρα ψεμάτων.

Και το ένστικτό μου πάντα το ήξερε.

Και ήθελε να ακουστεί, να το ακούσω.

Όχι πια.

Και το κεφάλι μου ησυχάζει.

Όπως και το ένστικτο.