24.9.22

Βαθιά κάτω από τα κύματα (σκέτο)

Έχω/είχα μια βαθιά πίστη ότι δεν είμαι φυσιολογική,
μια βαθιά ντροπή για αυτό,
μια βαθιά ζήλεια για όσους πιστεύω ότι είναι,
μια βαθιά ανάγκη απόδειξης ότι είμαι και εγώ
και μια βαθιά εσωτερική αντίδραση σε όλο αυτό.

Κάποια μου έδειξε γιατί απορρίπτω τους πάντες μέσα μου (μετρημένες εξαιρέσεις).
Επειδή απορρίπτω άγρια τον εαυτό μου.
Επίσης, μου είπε να φανταστώ τι θα έλεγα σε ένα παιδάκι αν το μάλωναν ότι δεν είναι φυσιολογικό και τι σε αυτόν που το μάλωνε (μην το καταστρέφεις).
Επίσης, μου είπε να θυμάμαι τις φορές που ενώ θα μπορούσα να επικρίνω και να μαλώσω το Θεοφιλάκι, δεν το έκανα και του έδειξα με αγάπη και φροντίδα όσα έπρεπε να μάθει.

Ίσως δεν είναι ότι δεν είμαι φυσιολογική.
Ίσως είμαι απλά διαφορετική.
Ίσως όπως όλοι, λίγο πολύ.

Γύρισα στο σπίτι Παρασκευή βράδυ και ήθελα χαλαρωμένη να απολαύσω τη μοναχικότητά μου, ανένοχα και ανάλαφρα, να κάνω την αρχειοθέτηση στον υπολογιστή και τη ψυχή μου, να ακυρώσω αγώνες ιστιοπλοϊκούς, να μείνω το σαββατοκύριακο στο σπίτι μου χωρίς να έχω κανονίσει τίποτα και να με ευχαριστεί αυτό, καθώς δεν έχω πια να αποδείξω κάτι.

Σάββατο σήμερα και συνεχίζω την αρχειοθέτηση ανάλαφρα, χαρούμενα και ανένοχα που είμαι έτσι όπως είμαι.

Δεν υπάρχουν σχόλια: