Ακρωτήρι

Τα κύματα είναι ο ήχος της μοναξιάς μου.
Με αυτά σωπαίνω, με αυτά μιλάω.
Με τα αρπίσματά τους τραγουδώ.
Πριονωτές μου κυματομορφές.
Στο στοχαστικό δρόμο της ακροθαλασσιάς τους περιδιαβαίνω.
Οδηγούμαι στην κορυφή του τριγώνου, με δέος.
Λυτρωτική αντάρα γύρω μου.
Πίσω μου άλλοι διάτοντες αστέρες,
ποιητές, ταξιδιώτες, χαρταετοί.
Οδοιπόροι των στιγμών, φίλοι.
Ρίχνω τη σκιά μου, πλάι.
Μαζί χαμογελάμε.
Φτάνω και πάλι σε μια άκρη.
Ακρωτήρι.
Ξανά και ξανά.
Ακρωτήρι.

2005