Φυσιολογικότητα

Σε αντίθεση με την κοινή αντίληψη, 

η φυσιολογικότητα είναι μια υποκειμενική αίσθηση,

βασιζόμενη κυρίως στη διαμορφωμένη προσωπικότητα και τις ανάγκες της.

Κάποιες φυσιολογικότητες μοιάζουν παραπάνω μεταξύ τους, κάποιες απέχουν έτη φωτός.

Δεν έχει νόημα, ούτε είναι πρακτικό να κρίνουμε τις διαφορετικές ως περίεργες, προβληματικές κλπ.

Έχει νόημα και θαυμάζω όσους το κάνουν, να μπορούμε να φιλοξενούμε, στο μέτρο που δεν ενοχλεί, τη φυσιολογικότητα του άλλου, όταν φυσικά μας νοιάζει.

Εκεί λόγια και πράξεις συνυπάρχουν.

Το "σε θέλω" και "είσαι μοναδικός/ή" αποτυπώνονται σε συστημένο γράμμα που το παραλαμβάνεις θες, δε θες. 

Που θες.

Θαυμασμός, ομορφιά και εκτίμηση.

Δεν ξέρω αν αυτό είναι ενσυναίσθηση ή επιθυμία επαφής.

Αλλά είναι όμορφο.

Και η αμοιβαία ύπαρξή του είναι 

ένα κριτήριο αξίας αυτής της αλληλεπίδρασης.