Μόνο ψέματα

Επαναστατικό νανούρισμα εφηβικής μελαγχολίας.

Βρίσκω πολλούς να μας ταυτίσω.

Λέμε ψέματα.

Μας αρέσει η μοναξιά μας.

Σε αντίθεση με τις φίλες μου που θέλουν να βρουν σχέση, γκόμενο, κάτι,

εγώ, αν βρίσκω, θέλω να χαλάσει, να με απογοητεύσει, να απαλλαγώ από αυτό.

Και ανακουφίζομαι όταν βγαίνουν κάποιον άλλον να βρούν.

Όπως όταν λέω και εγώ τα δικά μου ψέματα και βγαίνω κάποιον άλλον να βρω.

Mεγάλο κομμάτι του εαυτού μου, πληγωμένος Homo Sapiens.

Δοκιμάζω να τον υπερβώ.

Homo Unified, λογική και συναίσθημα σε αρμονία, ελευθερία.

Καμία αγοραπωλησία.

Πρόσωπα ανέκφραστα από τρυφερότητα και πόνο,

γη σε αγρανάπαυση, χρόνια δοκιμασμένη στη καλλιέργεια ψεμάτων
που πουλάμε και πιστεύουμε.

Καμία αναμονή. Απλή αγάπη με υπέροχη ζωή.

Πρόσωπα που μοιράζονται γραμμές, εκφράσεις και βλέμματα χωρίς ανταλλακτική αξία.