ενώ περπατούσαμε νύχτα,
το κόκκινο φεγγάρι,
κρυμμένο
όπως τα πρόσωπά μας στα σκουφιά
από τον αέρα.
Οι λόφοι φωτεινοί,
η Κατερίνη μυθική απέναντι,
και το σκοτάδι απλόχερα
από τον αέρα.
Οι λόφοι φωτεινοί,
η Κατερίνη μυθική απέναντι,
και το σκοτάδι απλόχερα
σκέπαζε τα βίαια φώτα.
Πριν μια βδομάδα,
Πριν μια βδομάδα,
βράδυ με χιόνι
περπατούσαμε
πάνω στο μονοπάτι που φέγγιζε οικεία.
Δεν το ήξερα.
Η νύχτα και ο παγερός αέρας
να δίνουν τέτοιες αγκαλιές...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου