4.2.22

Νυχτερινή πεζοπορία

Το είδα στα σύννεφα,
ενώ περπατούσαμε νύχτα,
το κόκκινο φεγγάρι,
κρυμμένο 
όπως τα πρόσωπά μας στα σκουφιά
από τον αέρα.
Οι λόφοι φωτεινοί,
η Κατερίνη μυθική απέναντι,
και το σκοτάδι απλόχερα
σκέπαζε τα βίαια φώτα.

Πριν μια βδομάδα,
βράδυ με χιόνι
περπατούσαμε 
πάνω στο μονοπάτι που φέγγιζε οικεία.

Δεν το ήξερα.
Η νύχτα και ο παγερός αέρας 
να δίνουν τέτοιες αγκαλιές...

Δεν υπάρχουν σχόλια: