Νότια Κρήτη

Δε μπορώ να σταματήσω να κοιτάω τα αστέρια.
Πυκνός ουράνιος θόλος. 
Σιγοτραγουδάω μελωδίες
ευαίσθητου ελληνικού σινεμά.
Δεκαετία 90, τότε μεγάλωνα.
Δεν τα κατάφερα καλά.

Πώς θα αποχωριστώ αυτό το μέρος;
Αυτούς τους ήχους;
Κύματα, κύματα, γαλήνια κύματα.
Σκοτάδι ασταμάτητο.
Δικά μου, ολάριθμα αστέρια.

Νότια Κρήτη, μοιάζουμε.
Άγρια και ρομαντική.
Απροσπέλαστη και εκφοβιστική.
Οικεία και παιδική,
για όσους μπορούν.