Καράβι

Ακούω τους μεταλλικούς ήχους.

Η δόνησή σου με νανουρίζει. 

Το κρεβάτι σου λυτρώνει την ποίησή μου.

Και τη μέση μου. 

Με καλοδέχεσαι στην πολιτεία που κουβαλάς. 

Μας πηγαίνεις κουκίδα στο σκοτάδι.

Σε εμπιστευόμαστε. 

Τεχνητή μήτρα μας χωράς στα σπλάχνα σου.

Και εμείς κοιμόμαστε. 

Την πολυπόθητη επιστροφή.

Αυτό μου χαρίζεις.