Είμαι λάτρης της νύχτας.
Της ατμόσφαιράς της.
Της σκιάς και του υπαινιγμού της.
Του ρομαντισμού της που τελειώνει.
Των δευτερολέπτων που φανερώνεται η φθινοπωρινή πανσέληνος μέσα από τα σύννεφα.
Της γάτας που περιδιαβαίνει στο βασίλειο της άδειας πλατείας.
Των φύλλων που τρεμοπαίζουν κάτω από το πορτοκαλί στήλο της ΔΕΗ.
Οι σύγχρονοι άνθρωποι φοβούνται το σκοτάδι.
Μαζεύονται γύρω και κάτω από τα φώτα σαν άλλα πεταλουδάκια.
Συνωστισμός.
Πάμε μια βόλτα στο σκοτάδι.
Σαν παιδιά παίζαμε σε αυτό, τρέχαμε σε αυτό, κρυβόμασταν σε αυτό.
Αδρεναλίνη.
Πάμε μια βόλτα στο σκοτάδι.
Επιστρέφω στον χαμένο ρομαντισμό μιας εποχής βαρβάρων.
Τέχνη.
Πάμε μια βόλτα στο σκοτάδι.
