18.9.24

Συμβολισμοί

Το TALD είναι ένα παιδί που το εγκαταλείπουν. Και δε μπορώ να το προστατέψω.
Στη σκοτεινή περίοδο της ζωής μου έπρεπε να είμαι η μοιραία για να μπορώ απλά να κάνω αυτό που οι άλλοι κάνανε φυσιολογικά τόσα χρόνια, να θέτω όρια και να διεκδικώ ανένοχα επιθυμίες.
Η έκθεσή μου στον νέο κόσμο των ορίων είναι σαν αστρικό ταξίδι, πάω να γνωρίσω νέα σύμπαντα.
Το δέντρο είναι η οπτικοποίηση του ελλείμματος της παιδικής ανάγκης μου για άμεση αίσθηση αγάπης χωρίς τον θόρυβο ενοχών, αμφιβολιών και ανταλλαγμάτων.

Έρχομαι

In vivo

Αγάπε με. Αγάπε με. 
Έχω όλο μου το σώμα να περιμένει να με καταλάβεις,
μη μου μιλάς, μη με ρωτάς,
η μάνα παίρνει το παιδί της αγκαλιά, όταν πονάει
και αυτό γιάνει.

Αγάπε με. Αγάπε με. 
Χωρίς λόγια και κουβέντες,
δεν έχω χώρο, πονάω,
χάρισε μου τη σιωπή σου,
στάσου δίπλα μου και δώσε μου το σώμα σου
σε σχήμα αγκαλιάς.

Είμαι δέντρο και έχω μόνο αισθήσεις.
Νιώθω τον αέρα, την υγρασία, τη ζέστη και το φως.
Μη με ρωτάς, τα δέντρα δεν εξηγούν.
Θέλω να κλάψω θροΐζοντας τα φύλλα μου.
Υγρασία που θέλω να στη δώσω.
Κάνε μου έρωτα και ηρέμησέ με.

Τα κύτταρά μου δεν ξέρουν να μιλούν.
Και είναι πιο σοφά από μένα.

9.9.24

The sauna

Last time in sauna, we were together.
Naked, sitting by each other, 
you were holding my hand,
looking through the salty window the archipelago.
Isolated island, 
you kindled the wet woods,
perseverance of an animal.
I admired the lines of your body.
We swam in the autumn evening sea,
the wind was blowing only our heads.
Images of stillness.

I am standing still, alone. 
Deafening silence, but not hostile.
To be anchored to my present,
I will devote all my poetry to you.
And surrender to that,
since I won't to you.

4.9.24

Iceland

Distance.
Long days, long nights.
Ice water running through my stomach.
My nerve lines become wooden.
The mind freezes not to think.
I bring you in my memory, 
a lightning explosion of pain ravages my body.
I am in Sweden,
I am in Iceland.

2.9.24

Οι ήχοι της νύχτας

Ελλάδα.
Καλοκαιρινή νύχτα. 
Γρύλοι, τριζόνια, ήχοι πισίνας, ανάλαφρο κύμα και αεράκι με μακρινά μπίτια. 
Γαλήνη και υποθάλπον ξεσήκωμα. 
Τα αυτιά βουίζουν γέλια και αγκαλιές. 
Πολλές, άπειρες αγκαλιές. 
Τα μαλλιά μου ανακατεύονται σαν σε καράβι.
Και το Λουτράκι απέναντι, 
επαλήθευση εφηβικής φαντασίας.
Τι ζήσαμε Θεέ μου. 
Τι παιδική χαρά.