Business as usual

Short meeting as a call. 

We decided to stop.

Two great project managers

with interests in conflict,

but seamless cooperation. 

It is what it is. 

Strong faces with soft eyes.

Big hug, not business.

Unsure "We'll see" at the end, 

negotiation background hint. 

Minimal style, almost poetic. 

Goodbye my friend.

It was relieving meeting you, 

magical and realistic what we shared.

Rare, it was mutual throughout product lifecycle. 

Felt our common domain. 

I wish you happy contracts. 

The wide days

Good that is true

The eyes are open
to the sustained days.
My synth pads expand as rocks in the water.
Bright light,
figures fade away as impressions.
The blue is diffused around me,
exaggerating my favourite colour.
Refined, solid lines play mind games.
What I see is well directed.
Visual surrender.
Nothing is certain.
Only the width of the autumn days.

Είναι καλά

Είμαι φυτό.
Είμαι δέντρο.
Νιώθω πού ευδοκιμώ.
Πού είναι καλά για μένα.
Πού ταιριάζω.
Χωρίς να ξέρω πώς το ξέρω.
Το ξέρω βαθιά, σε κάθε κύτταρο.
Απλές φυτικές λειτουργίες.
Απλές φυτικές ευαισθησίες.

Lions

Τον εμπιστεύομαι.
Δε θα φοβηθεί τη δύναμή μου.
Αυτή που καμουφλάρω για να είμαι ακίνδυνη και να ταιριάζω.
Την απαθή ματιά, όταν δεν υπάρχει λόγος να είναι κάτι άλλο.
Ακριβοδίκαιη σα σπαθί.

Το δέντρο χορεύει.
Κυριακή.

Ασφάλεια και θαυμασμός.
Ίδια φυλή, μοναχικοί αρχηγοί.