15.6.22

Πευκοβελόνες - La dolce far niente

Είμαι γυμνή στο δωμάτιο.
Το σώμα μου καίει
και τα βρεγμένα μαλλιά το δροσίζουν.
Τα πεύκα, οι φιστικιές και η θάλασσα με κρύβουν ιδιωτικά.
Είναι σούρουπο και ξαπλώνω στο κρεβάτι για να γράψω τις σκέψεις μου.
Ακούω το κύμα.
Κοιμήθηκα για μεσημέρι με το μαγιώ.
Λευκό και μικρό.
Όπως αρμόζει στις Κυκλάδες.
Ξύπνησα με τσίμπημα κουνουπιού στο μάγουλο,
όπως τα μικρά παιδιά.
Το μελαχρινό σώμα σε αντίθεση με τα λευκά σεντόνια και τους τοίχους,
αρμονικό με το χρώμα του ξύλου στα κουφώματα.
Ωραίο να μην έχεις να κάνεις τίποτα.
Ωραίο να βαριέσαι.
Ωραίο να υπάρχουν στιγμές χωρίς σκοπό ή νοθεία σκοπού.
Ωραίο να περιφέρεσαι.

Βάνα Καρούλου Λέκκα.
Καλέ, αυτή δεν έχει αφήσει Κυκλάδα για Κυκλάδα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: