Δεν τα καταφέρνω.
Ίσως γιατί με πληγώνει μακρόχρονα.
Και αυτός φοριέται από ρόλους, κυρίως τον "μη μου θίξετε την αυτο-εικόνα μου" ρόλο μέσα στο δυναμικό της οικογένειας.
Δεν αλλάζει, πρέπει να το αποδεχτώ, να τον συγχωρήσω, γιατί έχει και άπειρα καλά, να τον αποδεχτώ.
Ή να ξεκόψω οριστικά.
Αποτυχία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου