Ε, προχτές το πρότεινα εγώ στη ξαδέρφη μου και το υλοποιήσαμε πολύ εύκολα σήμερα.
Σα να γύρισα από ελεύθερο νυχτερινό κάμπινγκ.
Κάναμε μια καθημερινή να μοιάζει νυχτερινό survivor.
Πήρα πρωτοβουλία να συντηρήσω την ομαδική δραστηριότητα του σεμιναρίου και μετά την ολοκλήρωσή του, επειδή όλοι την αγαπήσαμε και δε θέλαμε να την αποχωριστούμε. Σκεφτόμουν πόσο κρίμα είναι να χαθεί ένα τέτοιο momentum με τέτοιο συντονισμό.
Σε κοιτούσα με ευγνωμοσύνη μετά από καιρό αποχαιρετώντας σε. Δεν ήξερα πόσο δεν ήξερα να θέτω και να σέβομαι όρια.
Μπόρεσα να αποχαιρετήσω με δάκρυα και πόνο ένα απώτερο παρελθόν ζούγκλας, που μόνο τώρα κατάλαβα πώς και γιατί ήταν τέτοιο. Έχω μπροστά μου το φως ενός φάρου να με οδηγεί μακριά της.
Αποφάσισα τελικά για το ταξίδι και αύριο θα το κλείσω.
Μπράβο 30, μπράβο Υ, αυτό που κάνατε και κάνετε με τα όρια είναι από μόνο του ένα ακόμα ταξίδι, ίσως από τα μεγαλύτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου