Ένα ήρεμο μεσημέρι

Ιλιγγιώδης αίσθηση,
μεθυστική και αβάσταχτη.
Αυτή η ταραχή στο σώμα,
δε μαρτυριέται εύκολα.
Ούτε μοιράζεται.
Μοναχικά υπάρχει,
απολαμβάνει υποφέροντας τον εαυτό της
και αποζητά τον αφανισμό της.
Πεταλούδες στο στομάχι;
Γελάω!
Δεν είναι ανάλαφρη, ούτε αθώα.
Σκοτεινή και πανούργα,
πυρώνει και πυρακτώνει για να βγει,
ανυπότακτη να καταπιεί πολιτισμούς
πριν επιτέλους παγώσει στην αιώνια ακινησία της.
Τελεολογική στη φύση της,
κατασπαρακτική στην ορμή της.

Λύτρωση!