Ακουμπώ το μάγουλό μου στο δικό του και γίνεται η αυλή μου.
Τα δάχτυλά μου στριφογυρνάνε στα μαλλιά του και κάνουν πιρουέτες.
Ξέρω απ'έξω κι ανακατωτά την κρανιακή του κατασκευή, κάθε βαθούλωμα και προεξοχή.
Χώνω τη μύτη μου πίσω από το αυτί του, εκεί που μυρίζει σαν παιδί.
Συγχρονίζω την ανάσα μου μαζί του, όταν ακουμπώ στο στέρνο του.
Ο κόσμος μου με καλεί στην αγκαλιά του.
Και τότε ξέρω.
Heaven... I'm in heaven!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου