Ίσως και να μου φαίνεται βάρβαρη η ζωή μου.
Ο επαγγελματικός μου βίος.
Με stress, deadlines, blame games, analysis και άλλες αγγλοσαξωνικές ορολογίες.
Θα ήθελα να με πληρώνουν να σκέφτομαι.
Να φιλοσοφώ τη ζωή, τη μουσική, τη νύχτα,
τα λεπτοφυή συναισθήματα, το φως και το σκοτάδι.
Να γράφω μουσική και ποίηση.
Να φωτογραφίζω τις αρμονίες μου,
να δίνω ήχους στις εικόνες μου.
Να μεταβαίνω σε όλο το φάσμα των αισθήσεων διαλογιζόμενη τον χρόνο.
Να τον έχω φίλο και όχι εχθρό.
Να είμαι αέρας και όχι γη.
Αλλά το ξέρω, θα μου έλειπε ο ορθολογισμός.
Τέτοια είμαι,
τρώγομαι με τα ρούχα μου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου