Περπατάω μόνη μέσα σε χωράφια,
ακούω το θρόισμα των πλατανιών πίσω μου.
Η ώρα ξυπνάει θρύλους και βουνά.
Οι καλαμιές τραγουδάνε.
Η ομορφιά είναι τόσο απλή σαν τρέλα.
Σαν υπνωτισμένη, το τοπίο οδηγεί τα βήματα μου.
Την ίδια μέρα πιο πριν κάναμε γυμναστική,
ενώ στεγνώναμε με τις λάσπες.
Οι ηλικιωμένοι είναι το βάλσαμο της ψυχής των αγχωμένων νέων.
ακούω το θρόισμα των πλατανιών πίσω μου.
Η ώρα ξυπνάει θρύλους και βουνά.
Οι καλαμιές τραγουδάνε.
Η ομορφιά είναι τόσο απλή σαν τρέλα.
Σαν υπνωτισμένη, το τοπίο οδηγεί τα βήματα μου.
Την ίδια μέρα πιο πριν κάναμε γυμναστική,
ενώ στεγνώναμε με τις λάσπες.
Οι ηλικιωμένοι είναι το βάλσαμο της ψυχής των αγχωμένων νέων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου