Πόσο πολύ μου έλειψες... Εσύ γραμμή, εσύ ποιητή, εσύ σιωπή, εσύ στιγμή. Ανασάνω αίσθηση. Και ακούω τον Ρίλκε: πολύτιμη μοναξιά! Σε μπούκωσαν οι άνθρωποι. Χαμένοι, σε έχασαν. Εσένα που γεννάς ζωή!
Πόσο πολύ μου έλειψες... Άνθρωπε εσύ!
Ρίλκε και εσωτερικότητα είναι ένα πράγμα... σε καταλαβαίνω απόλυτα Τ.
Δημοσίευση σχολίου
1 σχόλιο:
Ρίλκε και εσωτερικότητα είναι ένα πράγμα... σε καταλαβαίνω απόλυτα Τ.
Δημοσίευση σχολίου