Τα οχτάρια μου

Δύο εφαπτόμενοι κύκλοι.
Δύο κύκλοι δίπλα δίπλα.
Αγγίζουν και αγγίζονται.

Τα οχτάρια μου ξαπλώνουν για να κολυμπούν.
Κολυμπούν για να κλείνουν κύκλους.
ΚΥΚΛΥΚΥΚΛΥΚΥΚΛΥΚΥΚΛ...

Κλείνουν τον χώρο.
Κλείνουν τα πρόσωπα.
Κλείνουν τον χρόνο.
Κλείνουν τα μέσα.
Κλείνουν τις υπάρξεις.
Κλείνουν τα γράμματα.
Κλείνουν τα ανοιχτά.
Κλείνουν ανοίγοντας ροή.
Τα οχτάρια μου, κύκλοι, γεννούν κύκλους, κλείνοντας κύκλους.

Κάποιος επινόησε ανέκδοτο και τρία χρόνια μετά του ήρθε πίσω.
Κάποιο γατί πήγε να βρει το φίλο του, το συνάντησε και γύρισε με δάκρυα στα μάτια.
Κάποιος σε κορυφή κοιτούσε τον εαυτό του σε απέναντι κορυφή που τον κοιτούσε.
Κάποια απορροφούσε λαίμαργα μουσικό κομμάτι και τυχαία κάποιος το μοιράστηκε μαζί της.

Send your dreams
Where nobody hides
Give your tears
To the tide
No time
No time
There's no end
There is no goodbye 
Disappear 
With the night 
No time

Δεν υπάρχει χρόνος

Δύο κύκλοι εφάπτονται.
Δύο κύκλοι δίπλα δίπλα.
Αγγίζουν και αγγίζονται.

Δύο ολότητες συμμετρικές.
Ανασαίνουν, σιωπούν και βουτούν.
Στα οχτάρια που κολυμπούν.

Δεν υπάρχει χρόνος

Εδώ και πουθενά.
Ταυτόχρονα και άχρονα.
Αλληλοεπικάλυψη και τίποτα.

Το τίποτα έχει υπόσταση.
Επιμερίζει τα δίπολα.
Ο συμπαντογραφικός καλός, κακός και άσχημος: καλός, κακός και τίποτα.

Άπειροι πειραματισμοί και πειράγματα που, όπως έγραψε φίλος,

βουτούν στην ύπαρξή σου, αδιαφορώντας για την ύπαρξή τους και περιμένοντας την ύπαρξη που τους είπε καλωσήρθατε, χαχαχαχαχαχαχα

Άπειρο.
∞