9.6.11

Ξημέρωνε πίσω από τον Κίσσαβο.
Το φως που μετρούσε το βουνό ξαμολιέται τώρα ασυγκράτητο .

Δε με πληγώνει η χώρα,
οι άνθρωποί της με τρομάζουν.
Μεταλλαγμένοι και χαμένοι μέσα στην άρνηση και την απαίτηση.
Μυαλά που μουλιάζουν στη βαλτότητα μιας κενής αντίδρασης έπαψαν να σκέφτονται παραγωγικά.
Ευθύνη, πρόταση και αυτοκριτική ρημάζουν σαν αδειανή πηγή.

Άξιοι όσοι μετρούν εαυτούς και βουνά.

Δεν υπάρχουν σχόλια: