Καράβι

Ο χρόνος αργόσυρτος.

Ξαπλωμένη, η δόνηση με νανουρίζει.
Μηχανικός ο βόμβος,
υδάτινος ο παφλασμός,
θα μπορούσα να αφήσω το κορμί μου να το περιφέρει αυτό το καράβι σε κάθε άκρη του Αιγαίου.
Καβαφικό ταξίδι προορισμός.

Το φινιστρίνι ρίχνει αλμυρό φως.
Τα νησιά περνάνε ένα ένα,
άγνωστα ή αγαπημένα,
οικείο το βλέμμα επάνω τους.
Ταξιδιώτες, εργαζόμενοι και χαμόγελο.
Ο ήλιος μας καίει.
Ο αέρας μας δέρνει.
Και η βαθιά φωνή του πλοίου που προσπαθεί μας συνδέει.

Εκεί που είναι το κρεβάτι είναι το σπίτι.
Έχουμε ακόμα...