Δαρβίνος και αστοχία

Δε βρίσκω άκρη.
Είμαι πιο ορθολογίστρια από αυτό που αντέχει η χώρα.
Η εξελικτική θεωρία με όριζε προσαρμοσμένη σε άλλο οικοσύστημα.

Mένω εδώ.
Και υποκρίνομαι ότι αδιαφορώ.

Έξω από το παράθυρο

Ευτυχώς η συκιά έβγαλε φύλλα.
Ακούω τη βροχή πιο καθαρά.

Πέρασμα

Τώρα είμαι πιο δυνατή και αντέχω να δω.

Το άπλετο φως του καλοκαιριού.

Τη σιωπή του.

Τον χρόνο.

Τον χρόνο που περνά.

Τους γονείς μου.

Τους γονείς μου που περνούν.

Όλα που περνάνε.

Και όλοι.

Και εμείς.

Και εγώ.

Daily routine

Studying for my work.
Three computers, the sunset and the hills of my view.
Interconnected.

The routine I desire.
Being home.
Feeling holidays.

Θ

Τέλος ακίνητης περιουσίας.
Τέλος επιτηδεύματος.
Δεν τα φοβάμαι.

Τέλος ζωής.
Απαρηγόρητοι και γονατισμένοι όσοι μένουν πίσω.

Καλό βράδυ, θεία.
Καλημέρα ξαδέρφια, θείοι, πατέρα.

Παρασκευή απόγευμα

Ομιλίες.

Συνομιλίες.
Και κοίταγμα.

Saturday morning clarity

We will all be consumed.
By ourselves and others.

Our graves won't.

Σηκώθηκε αέρας

Ένας δρόμος προς το ΤΕΛΟΣ.

Μεγάλο προβληματισμό σήκωσες.

Full moon

I saw it in the dance lesson.
I drove in it without lights.

Full light.