Into the night

Λάσπες, λάσπες, λάσπες...
Θεραπευτικές λάσπες.
Με εξαγνίζουν, τις ευγνωμονώ.

Επιστρέφω και πάλι στη ζεστή γούρνα με τα θολά νερά.
Μήτρα.
Βυθίζομαι μέρα, αναδύομαι νύχτα.
Πανσέληνος.
Απλώνω την ύπαρξή μου στα ασημόφωτα λειβάδια που κυλάνε.
Άνοιξη.
Οδηγώ το αυτοκίνητο, αλλά όχι εμένα.
Μυρωδιές.
Πλησιάζω ανθρώπους και με θρέφουν.
Αναχώρηση.

Τι νύχτα απόψε!

Και οι άνθρωποι με εξαγνίζουν.
Με πόνο και θαλπωρή.

Άδειοι δρόμοι.
Ο προορισμός μου.
Αφόρητος και ονειρικός.

Θα κοιμηθώ με τα παράθυρα ανοιχτά να μπουν τα αηδόνια.