Οικοδέσποινα

Έρχεται.
Το νιώθω στην κοιλιά μου.
Αυτή τη φορά δε θα κλείσω τα μάτια.
Θα έπρεπε να είναι κακό.
Όπως και άλλες φορές στη ζωή μου.
Μπροστά μου, μέσα μου.
Είχα κλειστά τα μάτια.
Ναι, ήταν κακό τότε.
Τώρα δεν είναι τίποτα.
Και δεν εννοώ ασήμαντο.
Δεν είναι ούτε κακό, ούτε καλό.
Τίποτα από τα δύο.
Απλά υπάρχει.
Επισκέπτης που θα φανεί.
Έρχεται και το νιώθω.
Δε θα το αποτρέψω.
Δε θα το προλάβω.
Θα είμαι εκεί να το δεχτώ.
Θα του ανοίξω την πόρτα.
Κατάματα.
Σήμερα, αύριο, μετά από καιρό.
Θα γίνει.
Μένω ακίνητη να το δεχτώ.
Άυλη, χωρίς αντίσταση.
Να με διαπεράσει η σφαίρα.
Να πεθάνω μαζί του και να ξαναγεννηθώ.