Είναι άνοιξη

Νύχτα στο κρεβάτι μου και το παράθυρο ανοιχτό.
Δυο μηχανάκια κόβουν τη σιωπή στα δύο.
Τα αηδόνια τιτιβίζουν τις στριφογυριστές κορδέλες τους.
Δυο γκιώνηδες δίνουν στίγμα από τους αντικριστούς λόφους.
Τα σκυλιά γαβγίζουν με ηχώ από μακριά.
Μια παρέα παιδιών ψάχνει σαματά απέναντι.
Εγώ δεν κρυώνω.
Κολυμπάω στους ήχους.
Όπως το φεγγάρι στον ουρανό.

Είναι άνοιξη.
Είμαι ανέμελη.

The gift

Μια φωτεινή μέρα

Τι μου σκίζει περισσότερο την καρδιά;
Το πολύ φως ή το σκοτάδι;

Το φως που δεν έγινε πολύ.
Και έγινε σκοτάδι.

Αγώνας δρόμου

Ένας αγώνας.

Και είμαστε πολλοί.
Ο καθένας στην κατηγορία του.
Δρόμου, αντοχής, ταχύτητας, διάκρισης, επιβίωσης.
Με διαφορετική αφετηρία.
Και τερματισμό.
Κάποιοι ίσως δε φτάσουμε.

Ποιον να πρωτοδείς;
Αυτόν που σε προσπερνά;
Εσένα που ξεκίνησες αργά;
Αυτούς που ακολουθούν;
Τους άλλους που είναι μαζί σου;
Εκείνους που στρίβουν από αλλού;

Στον έβδομο στίχο αναπαύομαι.
Όλοι πάνω σε δρόμο.
Πανηγύρι η ζωή.
Συναγωνιστές εμείς.

Ο καθένας μετράει τον εαυτό του.

Μεγάλη Παρασκευή

Μυρίζει φρέσκο αίμα.
Το χορτάρι θυσιάζεται για το καλό του καλλωπισμού.
Στωικά τα λουλούδια περιμένουν κίτρινα.
Το εύστροφο κεφάλι της μηχανής, αλάνθαστο με βαριά ετυμηγορία.
Θάνατος!
Ποιος νίπτει τας χείρας;
Οι καμπάνες ακούγονται.
Παθητικές, μακρινές και αδιάφορες.
Το μεγαλόπνοο φως περπατά σε πένθιμο χαλί με ατάραχα τιτιβίσματα.

Πόσους θανάτους σπρώχνουμε για να κυλάει η ζωή;

Μεγάλη Πέμπτη

Μεγάλη Πέμπτη
Μεγάλη απογοήτευση.
Η ανθρώπινη φύση.
Αυτή που φέρει τα τραύματα.
Που κουβαλά τους σταυρούς της προπατορικά.
Πολλοί ρόλοι να διαλέξω.
Ιούδας, Πιλάτος, Παναγία.

Μια συγχώρεση θέλω.
Θα ξεκινήσω από εμένα.
Ανάσταση ψυχών περιμένουμε.

Παραπάνω σημασία

Για να μη σε θίξω, θίγομαι.
Παραπάνω σημασία.

Ξύπνημα

Να ξυπνήσω και να βρω ένα άλλο σώμα.
Δίπλα μου, αναπάντεχα.
Ένα χέρι φιλικό στην άκρη του δικού μου.
Μια μυρωδιά που φέρνει μνήμες από παλιά, αλλά είναι νέα.
Ένα σώμα σχεδία στη μάχη της άλλης μέρας.
Να ανέβω να με σώσει,
ενώ έξω λυσσομανά το φως που αδίστακτα τη φέρνει.

Να μπω στη σφαίρα της μυρωδιάς σου.
Εκεί όπου οι μέρες είναι ήσυχες.

Γκιώνης

Φάροι των δέντρων, δίνουν το στίγμα τους μέσα στη νύχτα.
Περιοδικά, μοναχικά και τυχαία συναντώμενα.