5.2.16

Σε έψαχνα.
Σε ένα βλεφάρισμα.
Εκεί που καθόσουν ανήσυχος και κυνηγημένος.
Σαν ηλιοβασίλεμα που φοβάται να χαθεί.
Και θέλει από κάπου να πιαστεί.
Στο τέλους του χρόνου.
Σε βάδισα.

Το γερασμένο σου χαμόγελο ακόμη αχνοφέγγιζε.


2.2.16

Χέρι

Και ένα ακόμα.
Κρατήθηκαν.
Αμήχανα.
Αλλά σταθερά.
Για δυο λεπτά.
Αρτσούμπαλα.
Αποχωρίστηκαν.
Οριστικά.
Και πέρασε καιρός.
Ερωτηματικά.
Γιατί ήταν τόσο καλά.

Scars

Can you feel it?
How vulnerable this face is?
With lines of love.