Ξημέρωμα.
Η μέρα φουσκώνει από ήχους με χαμένη ταυτότητα: νυχτερινοί, πρωινοί;
Σιγοβράζουν μέσα στην πρωινή υγρασία,
ενώ τα σύννεφα κάθονται χαμηλά σαν ατμοί πάνω από τα κεφάλια μας.
Η μυρωδιά του σάπιου σύκου οξύνει την όσφρηση.
Και ο χρόνος που περνάει
μοιάζει να μετεωρίζεται σα σωστός μάγειρας πάνω από το μισοκοιμισμένο καζάνι.
Στο σώμα μου λείπει το λουτρό και η κολύμβηση.
Η μέρα φουσκώνει από ήχους με χαμένη ταυτότητα: νυχτερινοί, πρωινοί;
Σιγοβράζουν μέσα στην πρωινή υγρασία,
ενώ τα σύννεφα κάθονται χαμηλά σαν ατμοί πάνω από τα κεφάλια μας.
Η μυρωδιά του σάπιου σύκου οξύνει την όσφρηση.
Και ο χρόνος που περνάει
μοιάζει να μετεωρίζεται σα σωστός μάγειρας πάνω από το μισοκοιμισμένο καζάνι.
Στο σώμα μου λείπει το λουτρό και η κολύμβηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου