Καλοκαιρινό ημερολόγιο - Δευτέρα

Μεσημέρι:
Εδώ είναι υπέροχα! Και οι άνθρωποι εξαιρετικοί! Κοιμάμαι με θέα το Αιγαίο σε αυτόνομο δωμάτιο. Η ομορφιά είναι συγκινητική.
Βράδυ:
Πήγαμε θάλασσα. Οικείο τοπίο, παράλια ν.Λαρίσης. Βρήκα το απομονωμένο χωριό που έψαχνα. Βραδιάζει νωρίς, έχει κρύο και ένα άσπρο γατάκι που το κυνηγάει το ανιψάκι της συναδέρφου μου.
Πιάνω τον εαυτό μου να βυθίζεται σε γλυκά νοσταλγικές άμορφες μνήμες και ελπίδες του παρελθόντος κάθε φορά που επιστρέφω στο Θεσσαλικό κάμπο. Ακόμα και οι ήχοι είναι διαφορετικοί. Υπάρχει ηχώ, οι ήχοι ταξιδεύουν.
Επιστροφή. Στον τόπο μου.
Στο τρένο για Βόλο παρακολουθούσα τον κάμπο να κυλάει. Νωχελικά καλοκαιρινός. Εδώ το βουνό μυρίζει φθινόπωρο. Και βράδυ.