Υψόμετρο.
-Ούτε πολύ, ούτε λίγο.
-Για μένα ψηλά.
Αρχή, τέλος.
-Ούτε αρχή, ούτε τέλος.
-Παντού αναμονή ενός προορισμού.
-Ξεκινούσα και δεν ήξερα για πού.
-Ξεκινούσα βλέποντας μόνο την έξοδο.
-Ξεκινούσα και δεν ήξερα πότε.
-Ξεκινούσα και φοβόμουν δε θα φτάσω ποτέ.
-Ενδιάμεσοι σταθμοί.
-Τελικοί σταθμοί.
-Και έφτανα.
-Έφτανα.
-Δεν ήξερα ότι έφτανα.
-Πώς και πώς να φτάσω.
-Το καταλάβαινα όταν προχωρούσα.
-Χιλιόμετρα πριν φτάσω μύριζα το τέλος.
-Εσύ.
-Εγώ.
-Η έμπνευση είναι μέσα ή έξω;
-Όλα είναι έξω.
-Χάρηκα θάλασσα, βουνό, κίνηση.
-Ακόμα απορώ. Ξοφλημένα γόνατα, τένοντες. Είχα αγοράσει τα μπατόν από νοσταλγία.
-Η πόρτα κρυβόταν πάντα στη σκιά.
-Ποτέ δεν κοιτούσα τα αδιέξοδα.
-Πάμε στο κέντρο.
-Πίσω να πάμε πάλι!
-Κομήτης με κομήτες.
-Εγώ και γύρω άνθρωποι.
Από ψηλά και μακριά κοιτούσα το 2012.
Άναβε πυροτεχνήματα προχωρώντας τον κύκλο της ζωής του.
Ο δικός μας κύκλος, των ανθρώπων, γιόρταζε το 2013.
Η χαρά των μερακλήδων έσκαγε αργόσυρτα στις τελευταίες ταράτσες.
Είκοσι λεπτά.
Το μέγιστο που αντέξαμε ακίνητοι.
Έπειτα οι δρόμοι ξαναγέμισαν βοή.
Αλλαγή σκυτάλης στις χρονιές.
Εαυτούς.
Κουκούλια.
Οπτικές.
Προοπτικές.
Από το έτσι στο αλλιώς και ξανά πίσω.
Ή μέχρι εκεί.
Ή λίγο πιο πάνω.
Και παραπέρα.
Όπου, όπως μπορούμε.
Όμορφα είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου