Στέλλα

Ποια είναι ταξίδια αν όχι οι άνθρωποι;

Μ.Παρασκευή

Θέλω να ακολουθήσω τη θλίψη, να δω πού πηγαίνει όταν φεύγει.

2-2-3-3-3 τίποτα

Μεγάλη Τετάρτη.

Μικρή καρδιά.

Το μπλε της νύχτας έγινε αφηρημένο γκρι.

Νεροτσουλήθρες τα αυτιά μου, κυλάνε δακρυσμένες μελωδίες chill.

"Και είναι η θλίψη το σπιτικό της ειλικρίνειας.

 Και η νύχτα ο μπαχτσές της"

Το φως της μέρας έκπληκτο με βλέπει να ανοίγω την πόρτα του.

Δες με , κοίτα εδώ , υπάρχω , άσε με να χαρώ σαν παιδί στα μάτια σου.

Άσε με να κάνω αυτό που κάνει τόσο κακό.

Καμάρωσέ με!

Αντ'αυτού κοιτάω εγώ.

Σαχλές φωτογραφίες σε loop.

I can't look.

Only you can make you happy

Only you can make you happy

Μία, δύο, τρεις.
Ένα, δύο ,τρία, τέσσερα.
Οθόνες.
Κουτιά.

Only you can make you happy.

Μία, δύο, τρεις.
Ένα, δύο ,τρία, τέσσερα.

Ώρες.

Τείχη μπροστά μου.

Only you can make you happy.

Μία, δύο, τρεις.

Ένα, δύο ,τρία, τέσσερα.

Εμβοές.

Πιασίματα.

Only you can make you happy.

Μία, δύο, τρεις.

Ένα, δύο ,τρία, τέσσερα.

Νύχτες.

Άδεια κρεβάτια.

Paizw me kalwdia, remote desktops, images.

Keyboards, chipsets kai ide.

Only you can make you happy.

Μπάλες, σκοινάκι και κρυφτό.